Ως Πρέσβειρα του Ελληνικού Κοινοβουλίου στον διεθνή οργανισμό Women Political Leaders (WPL) αλλά κυρίως ως βουλευτής και εκπρόσωπος της Εύβοιας, βρέθηκα πριν από λίγες μέρες στο Μαρακές του Μαρόκου, συμμετέχοντας σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση με τίτλο: «Governing the Future: Women’s Leadership at the Frontier of Artificial Intelligence». Η εκδήλωση αποτελεί συνέχεια του προγράμματος FemAI Leaders for Africa Initiative, όμως το ζήτημα είναι πλέον παγκόσμιο: Ποιος καθορίζει τους κανόνες της τεχνολογίας; Ποια η θέση των γυναικών στη χάραξη αυτής της πορείας;

Η εμπειρία που είχα την ευκαιρία να ζήσω δεν ήταν απλώς η συμμετοχή σε μια ακόμη διεθνή συνάντηση. Ήταν ένας ζωντανός χώρος στρατηγικής σκέψης, μια συλλογική απόπειρα να επανακαθορισουμε το τι σημαίνει «ηγεσία» στη νέα εποχή, στην οποία η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι απλώς εργαλείο, αλλά δύναμη καθοριστική για το πώς θα ζήσουμε, θα εργαστούμε και θα συνυπάρξουμε.

Και αν πράγματι θέλουμε η νέα αυτή δύναμη να λειτουργήσει προς όφελος της κοινωνίας στο σύνολό της, τότε δεν υπάρχει εναλλακτική: οι γυναίκες πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Όχι μόνο ως συμμετέχουσες αλλά ως σχεδιάστριες, συνδιαμορφώτριες, ηγέτιδες.

Η στρατηγική για να επιτευχθεί αυτό το όραμα δεν μπορεί να είναι αποσπασματική. Οφείλει να δομηθεί με συνέπεια, με θεσμικό βάθος και με διεθνή ματιά. Και έχει, κατά τη γνώμη μου, τρεις κρίσιμους ενδιάμεσους σταθμούς:

Πρώτος σταθμός: Εκπαίδευση και ενδυνάμωση των νέων κοριτσιών.

Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά κοριτσιών που θα μεγαλώσουν με την αυτονόητη πίστη ότι μπορούν να γίνουν επιστήμονες, προγραμματίστριες, πολιτικές ηγέτιδες, επιχειρηματίες. Η γνώση των τεχνολογικών εξελίξεων δεν πρέπει να είναι προνόμιο, αλλά δικαίωμα. Η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό, στην περιέργεια και στην αυτοπεποίθηση των κοριτσιών, είναι η θεμέλια πράξη κάθε μακρόπνοης αλλαγής.

Δεύτερος σταθμός: Θεσμική αναδιάρθρωση.

Οι γυναίκες δεν χρειάζονται απλώς ενθάρρυνση, χρειάζονται χώρο, δομή, ευκαιρίες. Από τα κοινοβούλια και τις δημόσιες πολιτικές έως τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά ιδρύματα και τις νεοφυείς επιχειρήσεις, οφείλουμε να επανασχεδιάσουμε τους μηχανισμούς που αποφασίζουν για την τεχνητή νοημοσύνη, ώστε να ενσωματώνουν ισότιμα τη γυναικεία παρουσία. Για να αλλάξουν οι πολιτικές, πρέπει να αλλάξει το ποιοι, και κυρίως ποιες, κάθονται στο τραπέζι των αποφάσεων.

Τρίτος σταθμός: Διεθνής συνεργασία για ένα κοινό ηθικό πλαίσιο διακυβέρνησης.

Η τεχνητή νοημοσύνη ξεπερνά τα εθνικά σύνορα. Αν επιτρέψουμε να ρυθμιστεί αποσπασματικά ή χωρίς αρχές, διατρέχουμε τον κίνδυνο να μετατραπεί σε εργαλείο ανισότητας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Χρειαζόμαστε διεθνή συμπόρευση, ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και δημιουργία ενός κοινού πλαισίου που θα εγγυάται ότι η τεχνολογία υπηρετεί τον άνθρωπο, και όχι το αντίστροφο.

Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης στα πανελ του WPL, αυτό που αναδείχθηκε ξεκάθαρα ήταν η ανάγκη για ένα νέο πρότυπο ηγεσίας: όχι προσωποκεντρικό, αλλά συμμετοχικό. Όχι συγκεντρωτικό, αλλά πολυφωνικό. Όχι βραχυπρόθεσμο, αλλά διορατικό. Μια ηγεσία που αναγνωρίζει πως το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης δεν μπορεί να οικοδομηθεί χωρίς τις γυναίκες, όχι μόνο ως φορείς αλλαγής, αλλά και ως αρχιτέκτονες ενός νέου κόσμου. Αυτό είναι, πιστεύω, το μεγάλο στοίχημα της εποχής μας.  Και σε αυτό το στοίχημα, η Ελλάδα, η Εύβοια έχουν λόγο. Έχουν φωνή. Έχουν γυναίκες που μπορούν να ηγηθούν.

Η κυρία Κωνσταντίνα Καραμπατσώλη είναι Βουλευτής Ν. Εύβοιας του κόμματος Νέα Δημοκρατία, και Πρέσβειρα του Ελληνικού Κοινοβουλίου – Women Political Leaders.

Πηγή: tovima.gr