Η ομαλή συμπερίληψη και η ισότιμη ένταξη των Ρομά στους βασικούς τομείς της κοινωνίας, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η στέγαση και η απασχόληση είναι κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί.

Αντιθέτως, η ελληνική κοινωνία έχει να κάνει πολλά βήματα ακόμη και να ανοίξει δρόμους ώστε οι συνάνθρωποί μας να μην είναι πια αόρατοι και αποκλεισμένοι, αλλά ένα αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού γίγνεσθαι. 

Ένας λαός μυστήριος για αρκετούς, που η ταυτότητά του χάνεται στα βάθη του χρόνου και στους μακρινούς τόπους της περιπλάνησης. Ο στιγματισμός του είναι δεδομένος εν έτη 2024. Ζουν στις παρυφές του περιθωρίου και το όριο της κοινωνικής αποδοχής.

Θα διαβάσεις για πυροβολισμούς στο Ζεφύρι και για ένταση με φωτιές στον μεγάλο καταυλισμό της Νέας Σμύρνης Λάρισας. Θα ακούσεις για τον σπαραγμό μετά τον χαμό του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη, τα δάκρυα σε αρκετά ζευγάρια μάτια ίσως να μην έχουν στεγνώσει ακόμη. 

Μπορεί ίσως και να διαβάσεις για τον μικρό Κώστα, τον μαθητή από τη Μεσσήνη που αρίστευσε και κέρδισε μία υποτροφία ή κατά καιρούς για Ρομά σημαιοφόρους σε σχολεία ανά την Ελλάδα. 

Σίγουρα, σου προκάλεσε ευχαρίστηση σε κάποιο γλέντι την ώρα που έπινες και κάπνιζες αρειμανίως όταν ήχησαν στ' αυτιά σου οι στίχοι γι' αυτούς που δεν έχουν τόπο και ελπίδα. Ακόμη και μπαλαμός σαν είσαι, τα χέρια και η καρδιά φτάνουν για να φτιάξεις τσαντίρια στα όνειρά σου.

Πόσες φορές δεν έχουμε δει, ακόμη και εσύ ο ίδιος, ανθρώπους που με το που δουν Ρομά σε ένα σούπερ μάρκετ αγγίζουν ενστικτωδώς την τσάντα και τις τσέπες τους; Άλλες τόσες είναι οι φορές που θα δεις έναν γονιό να καλεί το παιδί του που παίζει σε ένα πάρκο, να απομακρυνθεί από ένα άλλο παιδάκι, επειδή είναι Ρομά. Πώς είναι δυνατόν ένα παιχνίδι, μία μπάλα ίσως, να μην αποτελεί την αιτία ένωσης των παιδιών και συμφιλίωσής τους, μία ευκαιρία να παίξουν μαζί;

Aυτά και άλλα -περισσότερα- ερωτήματα και σκέψεις εγείρουν μέχρι σήμερα οι πλανόδιοι άρχοντες του δρόμου, αυτοί των οποίων ο πολιτισμός τους γιορτάζεται σήμερα, την 8η του Απρίλη, ως η «Παγκόσμια Ημέρα των Ρομά», με στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου.

Γι' αυτόν που ενδεχομένως να μην έχεις ακούσει ή διαβάσει είναι ο αθλητικός σύλλογος «Ρομά Κατερίνης», ένα ποδοσφαιρικό παιδί που δεν έχει σβήσει καλά καλά το πρώτο κεράκι της ζωής του, βγαλμένο από τη μήτρα του οικισμού Ρομά στον Πέλεκα, του δήμου Κατερίνης.

Μεταξύ των παικτών είναι και ο Γιάννης Καραγκούνης, διαμεσολαβητής και υπεύθυνος μάλιστα της ομάδας, με τον ίδιο να μιλά στη Voria.gr για το σπουδαίο εγχείρημα αυτής, που συμμετέχει στο Γ' τοπικό Πιερίας, κάνοντας τάκλιν στη μισαλλοδοξία, οραματιζόμενος ένα καλύτερο μέλλον που περνά από τη στρογγυλή θεά.

«Θέλαμε εδώ και χρόνια να κάνουμε ποδοσφαιρική ομάδα. Δεν είχαμε τη δυνατότητα, μας ήρθε φέτος η χρηματοδότηση (σ.σ από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα κοινωνικής ένταξης και ενδυνάμωσης των Ρομά) και μπορέσαμε να τη φτιάξουμε. Στόχος μας είναι η ένταξη, το κίνητρο που μας δίνει το ποδόσφαιρο για να γνωρίσουμε και να συνεργαστούμε με ανθρώπους, να κάνουμε φίλους σε κάθε χωριό.

Είμαστε 16 παίκτες, 14 εκ των οποίων Ρομά (σ.σ ο προπονητής Χρήστος Παπαγιάννης και δύο παίκτες είναι μη Ρομά) η γυναίκα μου συμμετέχει ως πρόεδρος ενώ έχουμε άλλες 5-6 γυναίκες στο καταστατικό. Θέλω να πω εδώ ότι αυτό είναι σημαντικό ζώντας σε μία εποχή με πολλή βία, ιδίως απέναντι στις γυναίκες. Δώσαμε έως τώρα 18 αγώνες, είμαστε στα μπαράζ για την άνοδο και μένουν ακόμη τέσσερα παιχνίδια», ανέφερε αρχικά ο κ. Καραγκούνης.

Στη συνέχεια ο επικεφαλής του συλλόγου με σήμα εμπνευσμένο από τη φημισμένη ιταλική ομάδα AS Roma (σ.σ και λόγω ονόματος που μοιάζει αυτό της φυλής τους) αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν: «Κοίτα, είναι δύσκολο να σταματήσει ο ρατσισμός και οι προκαταλήψεις απέναντί μας αλλά σαν κοινότητα έχουμε καλές σχέσεις με την πόλη της Κατερίνης. Δεν υπάρχουν ναρκωτικά και οπλοφορία, οποιοσδήποτε μη Ρομά μπορεί να μπει, έρχονται ασθενοφόρα, πυροσβεστική, μας μεταφέρουν ταξί χωρίς προβλήματα.

Έχετε λάθος εικόνα για τους Ρομά, όπως και εμείς έτσι και οι μη Ρομά, δεν είναι όλοι το ίδιο, υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι. Δεν γίνεται να πηγαίνει ένας Ρομά σε σούπερ μάρκετ ή μαγαζί με ρούχα και να τον κοιτάζουν περίεργα, να παρακολουθούν τις κινήσεις του με καχυποψία. Πρέπει ο κόσμος να σταματήσει να κρύβει το πορτοφόλι, την τσάντα του, όταν βλέπει έναν Ρομά να περπατά στον δρόμο ή απλά να τον κρίνει λόγω εικόνας και γλώσσας. Ελπίζω και η πολιτεία να μας βοηθήσει ώστε να μην είμαστε πάντα η ευάλωτη ομάδα, πιστέψτε με πως έχουμε και εμείς να προσφέρουμε πράγματα».

Κλείνοντας, ο Γιάννης Καραγκούνης πλέκει στη Voria τα όνειρά του για το ποδοσφαιρικό καμάρι των Ρομά:

«Θέλουμε να πάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε με την ομάδα, να βοηθήσουμε στην ένταξη και νεότερων παιδιών. Ψάχνουμε χορηγούς για τη νέα χρονιά, ίσως κάποια χρηματοδότηση από την ΕΕ. Μεγάλο μας όνειρο είναι να δώσουμε αγώνες με άλλες χώρες Ρομά. Πολλά παιδιά δεν έχουν βγει στο εξωτερικό, θα θέλαμε πολύ να γνωρίσουμε και την άλλη τους πλευρά, το πώς ζουν σε άλλες χώρες. Να κάτσουμε σε ένα τραπέζι για να φάμε, να πιούμε, να μιλήσουμε τη δική μας γλώσσα και φυσικά να παίξουμε ποδόσφαιρο...».

Πηγή: voria.gr